Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Τί είναι οι ηδονές; Ποιές είναι αθώες και ποιές ένοχες;

Hδονές είναι όσα «ηδύνουν» και γλυκαίνουν τη ζωή μας και είναι διπλές καθώς και η φύση μας είναι διπλή. Oπως είμαστε σώμα και ψυχή και καθένας έχει τις αισθήσεις και τα μέλη του, έτσι και οι ηδονές ανήκουν και στα δύο μέρη. Eίναι οι σωματικές ηδονές, που γίνονται αισθητές μέσω των μελών του σώματος· είναι και οι πνευματικές, που ανήκουν στον ψυχικό και πνευματικό μας κόσμο.

Οι ηδονές προκύπτουν, ως επί το πλείστον, από τη δραστηριότητά μας και παρηγορούν ή απογοητεύουν ανάλογα με την ορθή ή τη λανθασμένη ενέργειά μας. Aν το πρόγραμμα και ο σκοπός των κινήσεών μας είναι «κατά Θεόν» και σύμφωνα με το θέλημά του, τα συναισθήματα και οι ηδονές, που προκύπτουν, είναι ευχάριστες και γλυκαίνουν. Aν όμως, οι προτιμήσεις και ενέργειές μας είναι παράλογες και εμπαθείς, τότε αισθανόμαστε αποτροπιασμό και απέχθεια.

"Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε". Όπου είναι ο θησαυρός σας είναι και η καρδιά σας, λέει το Ευαγγέλιο. Αυτό σημαίνει πως όταν η καρδιά μας είναι άδεια και η ζωή μας είναι ανούσια. Είναι σαν να ζούμε μισοκοιμισμένοι, σαν να φυτοζωούμε.

Όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του, "δεν μπορέσατε να μείνετε ξυπνητοί" τους μίλησε για την επαγρύπνηση, την επίγνωση και τη συμμετοχή σε ό,τι είναι αληθινό. Οι μαθητές Του Ιησού δεν συμμετείχαν στην αγωνία Του για να μπορέσουν να μείνουν ξυπνητοί. Ο Ιησούς αγωνιούσε για το θάνατο που πλησίαζε και προσευχόταν, ενώ οι μαθητές Του κοιμούνταν.

Κρύψτε το Καστελόριζο!

ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ

Τι έγινε ρε παιδιά χθες το βράδυ στο Μεγάλο Δουκάτο, τι έπαθαν οι συνάδελφοι του Σπίγκελ και μας έβαλαν να ψάχνουμε στα ντουλάπια μπας και βρούμε κάτι δραχμές που είχαμε κρατήσει για ενθύμιο, και τέλος πάντων θα προλάβουμε να μάθουμε τι αποφάσισαν για την Ελλάδα πριν μας το ανακοινώσει ο πρωθυπουργός; Πριν πείτε οτιδήποτε προτείνω να κρύψουμε το Καστελλόριζο, να το εξαφανίσουμε αν είναι δυνατόν, γιατί ο Γιώργος δεν το έχει σε τίποτα να ξαναπάει εκεί, τώρα που είναι και καλοκαιρία, και να μας ανακοινώσει νέο σχέδιο για τη σωτηρία μας.

Δεν είμαι βέβαιος ότι τελικά θα τα καταφέρουμε να κρύψουμε το Καστελλόριζο από το χάρτη, και ίσως να είναι μάταιο, αφού το ανήσυχο και ταξιδιάρικο πνεύμα του πρωθυπουργού όλο και κάποιο νησί θα βρει προκειμένου να μας απευθύνει το νέο διάγγελμα. Τον ακούσατε τι είπε στον Τσίπρα; Τι θέλατε του είπε, να κλειστώ στο Μαξίμου ή στο Καστρί όπως κάποιοι άλλοι; Αλίμονο, να κάτσει ο Γιώργος στο σπίτι την ώρα που η Ελλάδα κινδυνεύει να χρεοκοπήσει;

Λιτότητα για τους πολλούς, πάρτι για τους βουλευτές

ΕΚΟΨΑΝ ΜΟΝΟ 12% ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ

Της ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΑΡΕΛΟΥ

Πάρτι αποδοχών για τους ανώτατους άρχοντες και συντάξεων για τους «ευνοημένους» τους, εργαζόμενους της Βουλής, γίνεται σε καιρούς λιτότητας.

Τη στιγμή που οι μισθωτοί χάνουν κατά μέσον όρο 400 ευρώ το μήνα εδώ και ένα χρόνο ελέω Μνημονίου, οι ανώτατοι άρχοντες είδαν μόνο τη μείωση κατά 12% των εξόδων παράστασης όταν οι συνολικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων κόπηκαν οριζόντια 20% (πλέον των Δώρων και επιδόματος αδείας που κόπηκαν σε όλους ανεξαιρέτως).

Ένας κήπος... γεμάτος ύμνους

Την Βυζαντινή υμνολογία πρέπει να την φανταστούμε σαν ένα κήπο γεμάτο υπέροχα λουλούδια. Φανταστείτε ότι βλέπουμε μία πανδεσία χρωμάτων και αρωμάτων και εμείς δεν ξέρουμε ποιό να πρωτοκόψουμε. Έτσι λοιπόν, με την φτωχή οσμή μας προσπαθήσαμε σήμερα να κόψουμε και να μυρίσουμε ένα άνθος από το βιβλίο του Πεντηκοσταρίου που εντελώς συμπτωματικά ονομάζεται "Βιβλίο των Ρόδων". Ας απολαύσουμε την πνευματική ευωδία που αναβλύζει το παρακάτω στιχηρό ιδιόμελο του εσπερινού των μυροφόρων γραμμένο από ένα καταπληκτικό υμνογράφο, τον Ανατόλιο.

Η σύγχρονη έκδοση των ΜΟΙΡΑΙΩΝ του Κώστα Βάρναλη


Μες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ'η παρέα πίναμ' εψες'
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια. 

Η κρίση χρέους είναι κόλπο ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ

Ένας από τους πυλώνες πάνω στους οποίους χτίσθηκε το ευρώ, ήταν και η αρχή της «μη διάσωσης». Όταν όμως η κρίση εθνικών χρεών χτύπησε την ευρωζώνη, αυτή η αρχή εγκαταλείφθηκε. Και επειδή η Ελλάδα, η Ιρλανδία, και η Πορτογαλία δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα αβάσταχτα χρέη τους, δημιουργήθηκε ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός οικονομικής βοήθειας.

Η βοήθεια δόθηκε με αντάλλαγμα την υποχρέωση των κρατών να εφαρμόσουν αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα, ώστε τα νέα και υψηλότερα πλέον χρέη τους να είναι διαχειρίσιμα στο μέλλον.

Όμως το μοντέλο που εφαρμόσθηκε, με σκοπό την επίλυση της κρίσης χρέους, ανεβάζει τα επίπεδα των χρεών. Ένα παράδειγμα είναι αυτό της Πορτογαλίας, που πήρε δάνειο ύψους €78 δισ. Αυτό το ποσό αντιστοιχεί στο 47% του ΑΕΠ της χώρας για το 2010, αυξάνοντας έτσι το δημόσιο χρέος της στο 120% του ΑΕΠ.