Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Ποιοί δεν θέλουν το ...Δημοψήφισμα

Και ξαφνικά, όλοι ασχολούνται με τον ΓΑΠ… Οι Γάλλοι τον βρίζουν, οι Γερμανοί τον βρίζουν, ο Έτινγκερ τον βρίζει, οι ξανθιές τον βρίζουν, στην ΝΔ πιθανόν τον βρίζουν… Και άλλοι βρίζουν τον ΓΑΠ ούτως ή άλλως, αλλά οι περισσότεροι είναι αρπαγμένοι με το …δημοψήφισμα. Ο Καζάκης δεν είναι αρπαγμένος με το δημοψήφισμα. Εγώ αρπάζομαι με το δημοψήφισμα, επειδή θεωρώ έπρεπε να είχε γίνει πριν το Μνημόνιο και τα περί θεσμικού πλαισίου τα ακούω βερεσέ. Ωστόσο, η πλειοψηφία όσων βρίζουν τον ΓΑΠ μου είναι εξαιρετικά αντιπαθείς, και πάντα όταν έχω τέτοια ανάμεικτα …αισθήματα, κάτι λείπει από την εξίσωση.

Και φυσικά πολλές οι εκδοχές του «γιατί» έκανε ο ΓΑΠ αυτή την κίνηση, με πιο εύκολη την εκδοχή ότι το κάνει για πολιτική του επιβίωση ή για την καρέκλα. Εγώ έχω άλλη εκδοχή, ή ας την πούμε «υπόθεση εργασίας» για να μην αρχίσετε πάλι να μου γκρινιάζετε. Την εκδοχή μου την είχα γράψει σε σχόλιο σε ανάρτηση του antinews, στις 14/10 (Aν το ΔΝΤ κάνει κόνξες το παιχνίδι χοντραίνει!)

Δύο χρόνια φυλάκισης για τον πρώην πρόεδρο της ΕΡΤ

Κατηγορούμενος κρίθηκε από το τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, ο τέως πρόεδρος της ΕΡΤ Χρήστος Παναγόπουλος για παράβαση καθήκοντος και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση.
Πιο συγκεκριμένα η υπόθεση αφορά στην παραγωγή με τίτλο Olympic Τrophy που κόστισε στην ΕΡΤ 1,3 εκατ. ευρώ και δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Ως αντικείμενό της είχε τη διακίνηση της Ολυμπιακής ιδέας και την παραγωγή της είχαν αναλάβει από κοινού η ΕΡΤ και η εταιρεία «Άνωση» την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες (2003-2004).

Ο κ. Παναγόπουλος δικάστηκε ύστερα από μηνυτήρια αναφορά του πρώην διευθυντή εσωτερικού ελέγχου της ΕΡΤ ο οποίος διενήργησε έλεγχο για την υπόθεση και παρέδωσε το πόρισμά του στον τότε πρόεδρο της ΕΡΤ. Ο κ. Παναγόπουλος αντί ως όφειλε να αποστείλει το πόρισμα στον Εισαγγελέα, σύμφωνα με τη μηνυτήρια αναφορά, «το έβαλε στο συρτάρι».

Στην πορεία μας προς την αιχμαλωσία

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Επί των ποταμών Βαβυλώνος
εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν"

Ψαλμ.136

Όταν οι Βαβυλώνιοι οδηγούσαν αιχμαλώτους του Εβραίους στη Βαβυλώνα, στους ποταμούς της Βαβυλώνας τους ζήτησαν να καθήσουν και να πουν τα τραγούδια της πατρίδας τους. Οι Εβραίοι απάντησαν, πώς να ψάλουμε την ωδή του Κυρίου σε ξένη γη;
Αυτή τη θλιβερή ιστορία αφηγείται ο Δαβίδ στον ψαλμό του που αξίζει να τον διαβάσουμε κι εμείς τώρα, που ουσιαστικά οδηγούμαστε στην αιχμαλωσία των Γερμανών και των Γάλλων, χωρίς να έχουν τη λεπτότητα που είχαν οι βάρβαροι οι Βαβυλώνιοι που σπλαχνίστηκαν τους δυστυχείς Εβραίους και τους άφησαν να θυμηθούν την πατρίδα τους και να κλάψουν γι΄ αυτήν.
"Πείτε ένα άσμα καινούριο στο Θεό". Αυτή είναι η Εντολή του Κυρίου. Ας θυμηθούμε κι εμείς το αρχαίο άσμα των Εβραίων, μια που δικά μας άσματα που να μιλούν για την πατρίδα προς τον Κύριον δεν έχουμε. Τα καινούρια τραγούδια μας περιφρονούν την Ελληνική Γλώσσα και την πατρίδα. Οι αιχμαλωτεύσανες ημάς δεν μας παίρνουν μόνον τον υλικό πλούτο αλλά μας αρπάζουν και την ψυχή. Το ίδιο έκαναν σε όλους του λαούς, που γνώρισαν τον ζυγό της αποικιοκρατίας.

Για τα «δικά μας» παιδιά πάντα «λεφτά (θα) υπάρχουν»…