Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Ο ιερέας στον Παπαδιαμάντη

Γιος παπά ο κυρ-Αλέξανδρος και με επώνυμο παπαδικό. Τον ξεχώριζαν τ’ άλλα παιδιά. Κι αυτό τον πονούσε.

Έβλεπε στον παπά τον συνεχιστή του έργου του Χριστού. Έδειχνεν ο παπάς τον αόρατο Χριστό. Εδάνειζε το χέρι και το στόμα του σ’ Εκείνον. Και όπως ο Χριστός νοιαζότανε τους ανθρώπους στα χρόνια της ενσάρκου οικονομίας Του, έτσι και ο παπάς νοιάζεται τους ανθρώπους. Λειτουργεί και συλλειτουργεί μαζί τους στο Ναό. Παίρνει τα αιτήματά τους, «τα πάθια και τους καϋμούς» των και τα προσφέρει στο Χριστό, που είναι «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Κατεβάζει με την έγκριση των πιστών το Άγιον Πνεύμα σε όλους και στα Δώρα. Και σε λίγο, αφού μεταλάβει αυτός, βγαίνει να κοινωνήσει τους πιστούς το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας.

Η πάλη με το Θεό

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο κόσμος μισεί την ψυχή. Αν κάνεις κάτι καλό στην ψυχή, ο εξωτερικός κόσμος εξεγείρεται. Προσέχοντας την ψυχή μειώνεις την αξία του εξωτερικού κόσμου. Γιατί προσέχεις την ψυχή και δεν προσέχεις τον εξωτερικό κόσμο; Πρέπει να μην προσέχεις την ψυχή. Πρέπει να την αγνοείς, να την κρύβεις, να ζεις σαν να μην υπάρχει. Άλλωστε δεν αποδεικνύεται η ύπαρξή της στο επιστημονικό εργαστήριο.

Η ψυχή δεν είναι πλασμένη από τα στοιχεία αυτού του κόσμου, από τα οξέα και τα άλατα του εξωτερικού κόσμου. Δεν χρησιμοποιεί τις μεθόδους αυτού του κόσμου. Είναι πλασμένη με στοιχεία που είναι πέρα από το χώρο και το χρόνο. Ο κόσμος θα σας μισήσει, είπε ο Ιησούς στους μαθητές Του, γιατί δεν είσαστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου.

Δ. Κουλουριάνος: Το χρέος, ο Ανδρέας και εγώ

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών (1982-83) μιλάει για το «προπατορικό αμάρτημα» της υπερχρέωσης της Ελλάδας

Ανοιξη του 1962. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επισκέπτεται την Κορώνη της Μεσσηνίας και µένει στο πατρικό σπίτι του φίλου του Δηµήτρη Κουλουριάνου. Είκοσι χρόνια αργότερα (1982) αναθέτει ως Πρωθυπουργός στον παλιό του φίλο (έγκριτο πια οικονοµολόγο και στέλεχος της Παγκόσµιας Τράπεζας) το υπουργείο Οικονοµικών. Η θητεία του Κουλουριάνου ήταν σύντοµη (13 µήνες), γεµάτη από «όχι» σε παροχές που θεωρούσε ότι οδηγούσαν σε νέο δανεισµό. Την περασµένη Τετάρτη «Το Βήµα» τον συνάντησε στο κτήµα του στην Κορώνη. Αγρότης πλέον και οινοπαραγωγός στα 81 του χρόνια, αποκάλυψε άγνωστες λεπτοµέρειες για τη γέννηση της «χιονοστιβάδας του χρέους» και µίλησε για το «καθαρτήριο» που θα οδηγήσει στην επόµενη ηµέρα.

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον εμπνευστή του νόμου "Φρανκενστάϊν" κ. Λοβέρδο και σε όσους ψήφισαν την μετατροπή των Ελλήνων σε αποθήκη ανθρωπίνων ανταλλακτικών

"...Τα ακριβή τους λόγια στους γονείς μου ήταν “πρέπει να αρχίσετε να σκέφτεστε το ενδεχόμενο της δωρεάς οργάνων” Ο πατέρας μου αυθόρμητα σκέφτηκε “όχι, σε καμία περίπτωση” και ζήτησε δεύτερη γνώμη. Αν είχε συμφωνήσει, τα επόμενα δευτερόλεπτα θα με έβγαζαν από το μηχάνημα" είπε ο ίδιος..."

Επανήλθε πριν κλείσουν το μηχάνημα που τον κρατούσε στη ζωή

Οι γονείς του ζήτησαν μια δεύτερη ιατρική γνώμη