Σε πολύ ελεύθερη μετάφραση-περίληψη: "...Η Ιρλανδία είναι η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που θα εξέλθει από την "διάσωση" και η Πορτογαλία θα ακολουθήσει ένα χρόνο αργότερα. Έξοδος από την "διάσωση" σημαίνει πρόσβαση στις αγορές. Η Ιρλανδία θα χρειαστεί ενδιάμεση χρηματοδότηση σε περίπτωση που η "πρόσβαση" δεν πετύχει, και η ενδιάμεση χρηματοδότηση θα έχει όρους. Το ύψος της ενδιάμεσης, και οι όροι είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης.
Το έλλειμμα της Ιρλανδίας μειώθηκε από 30% σε 7,6%, και η ανεργία έπεσε στα 13,7% (η πρώτη χώρα που μείωσε ανεργία). Ωστόσο η οικονομία μεγάλωσε κατά μόνο 0,9% το 2012 και είναι πάλι σε ύφεση λόγω μειωμένων εξαγωγών και κατανάλωσης. Το χρέος έχει ανέβει σε 125% του ΑΕΠ σε σχέση με το 107% που ήταν πέρυσι και οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι "εύθραυστες". Η λιτότητα φυσικά έχει τις συνέπειές της και έγιναν σχόλια που χλεύαζαν την Γερμανική προσέγγιση.
Το ενδιαφέρον (ακαδημαϊκό) για εμάς είναι η Πορτογαλία, που θεωρείται και σαξές στόρυ, αλλά η πολιτική κατάσταση είναι ασταθής..."
Το πρόβλημα σε εμάς δεν είναι η "πολιτική κατάσταση". Είναι ότι χρόνια τώρα "Ευρωπαίοι" καταναλώνουμε εισαγόμενα, κυρίως Γερμανικά, προϊόντα, με δανεικά, επιδοτήσεις, και λαδώματα. Χρόνια επιδοτήσεων και "συνεννοήσεων" (πες με καρτελάκι) έφτιαξαν μία απόλυτα ΜΗ ανταγωνιστική οικονομία. Ο πασοκικός σοσιαλισμός μάς έκανε επιδοτούμενους αέργους. Εισάγουμε αγροτικά προϊόντα τα οποία θα έπρεπε να εξάγουμε. Φυσικά, πάντα εμφυλιακά, σκυλοτρωγόμαστε μεταξύ μας. Αυτά σε συνδυασμό με πραγματικά (ή πλασματικά) εθνικά θέματα και οικονομικο-επενδυτικές επιλογές που υπαγορεύονται από μία κλίκα μετα-Πασόκων επιχειρηματιών (είναι και ΑΠΕτζήδες, τα κέρατα) μάς καταδικάζει σε Γ' κατηγορίας προτεκτοράτο, ή εν εξελίξει αποικία, ασχέτως του δρόμου που θα ακολουθήσουν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.
Η τελευταία παράγραφος είναι δική μου, και όχι του Στρατφορ.
archaeopteryxgr.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου