Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Ευφραίνου εν Κυρίω

Η εξόδιος ακολουθία του Λυκούργου Αγγελόπουλου σήμερα και πριν τον τελευταίο ασπασμό, γυρίζουν στο μυαλό μου οι στιγμές με το δάσκαλο.

Είχα την τύχη να έχω στη βυζαντινή μουσική δύο Δασκάλους. Τον Βάιο Λάσκο στα μαθητικά χρόνια μου χρόνια στα Τρίκαλα (να είναι καλά και να του δίνει δύναμη ο Θεός) και τον Λυκούργο Αγγελόπουλο στην Αθήνα στα φοιτητικά μου χρόνια και μετά. Και οι δύο μου δίδαξαν, πως η μουσική μας μαθαίνεται στο στασίδι και πως στο στασίδι θα πας για να ψάλλεις και να προσευχηθείς και όχι να σχολιάσεις, να κουτσομπολέψεις ή να θαυμάσεις τον …δάσκαλο.

Ο Λυκούργος ήταν ένας ΔΑΣΚΑΛΟΣ. Πατώντας στα χνάρια του Καρά, έβγαλε μαθητές. Αυτό ήταν το τάλαντό του. Δεν ξέρω μέρος της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης και αλλού που να μην υπάρχει κάποιος σε στασίδι που να πέρασε απ΄ το δάσκαλο.