Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Δεν θα γλιτώσουμε τη σχιζοφρένεια με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ…

Όταν μια «αριστερή» κυβέρνηση ζητάει την παρέμβαση των ΗΠΑ προκειμένου να «κλειδώσει» το νέο Μνημόνιο, αυτό είναι ένα γεγονός …ασύλληπτο στην Αριστερή Σκέψη, είναι πολιτική σχιζοφρένεια!!!

Εδώ πλέον τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί. Ζητάμε από τον πλανητικό «νταβά» (την πλανητική κακουργία του 4ου Ράιχ) να επέμβει στον «νταβά» της ΕΕ (την ευρωπαϊκή κακουργία του 4ου Ράιχ) προκειμένου να κλείσει η «συμφωνία» (το νέο «αριστερό» μνημόνιο):
Η νέα καταλήστευση του ελληνικού λαού, οι χαριστικές βολές των ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ που εκτέλεσαν τα δωσίλογα ανδρείκελα των προηγούμενων κυβερνήσεων…

Βρε που φτάσαμε: Να ζητάμε από τους αποικιοκράτες της υφηλίου να διευθετήσουν τις αποικιοκρατικές συμβάσεις της Ελλάδας με τους αποικιοκράτες της ΕΕ!!!

Η ΕΚΤ αφήνει την Ελλάδα στην τύχη της;

Πριν από λίγο η ΕΚΤ τελείωσε με την Ελλάδα, μη δίνοντας καμία επιπλέον δυνατότητα χρηματοδότησης μέσω ELA. Στέλνει άραγε το μήνυμα: "Είτε συμφωνία και υποταγή, είτε πηγαίνετε στο καλό"; Η επίσημη πάντως εκδοχή είναι ότι οι εκροές των καταθέσεων - σύμφωνα με την ίδια εκδοχή - έχουν σταθεροποιηθεί κατά την προηγούμενη εβδομάδα και επομένως δεν υπήρχε ανάγκη για αύξηση του ορίου.

Φίλοι μας, αυτό που πρέπει να γίνει, είτε με ευρώ είτε χωρίς ευρώ, είναι να σηκώσουμε τα μανίκια και να δημιουργήσουμε επιτέλους παραγωγικό ιστό σ’ αυτή εδώ τη χώρα.

Ο ναζισμός κάνει καλό (σε κάποιους)

Ο ρωμαίος αυτοκράτορας Βεσπασιανός (69-79 μ.Χ.), ψάχνοντας τρόπο να αυξήσει τα κρατικά έσοδα σκέφτηκε να φτιάξει στις μεγάλες πόλεις δημόσια αποχωρητήρια, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν οι πολίτες έναντι ενός μικρού αντιτίμου (μέχρι σήμερα, τα δημόσια αποχωρητήρια λέγονται βεσπασιανές). Όμως, ο γυιος του Τίτος (ο οποίος και τον διαδέχθηκε στον θρόνο) θύμωσε με την ιδέα τού πατέρα του και του είπε:"Πατέρα, θα έπρεπε να ντρέπεσαι που φορολογείς τα σκατά των ανθρώπων". Τότε, ο Βεσπασιανός πήρε μια χούφτα νομίσματα και τα έβαλε κάτω από την μύτη τού γυιού του. "Μύρισε, γυιε μου", του είπε, "να δεις ότι τα λεφτά δεν βρομάνε".

Αν αυτά λέει το ιστορικό ανέκδοτο, ο λαός λέει ότι το χρήμα δεν έχει ούτε πατρίδα, ούτε θρησκεία. Απόδειξη αυτού του επιβεβαιωμένου ιστορικά αφορισμού συνιστούν οι πολλές παγκοσμίως γνωστές εταιρείες, οι οποίες πλούτισαν κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου χάρη στην αγαστή συνεργασία τους με τους Ναζί. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όπου στα εργοστάσια τέτοιων εταιρειών δούλευαν (τζάμπα, φυσικά) κρατούμενοι των χιτλερικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Μετά τον πόλεμο, για να αποφύγουν την κατακραυγή, αρκετές απ' αυτές τις εταιρείες παραδέχτηκαν την αλήθεια και συνεισέφεραν πολλά εκατομμύρια δολλάρια στο ταμείο για τους επιζώντες του ολοκαυτώματος.